Het verhaal van: Daan van der Klugt

 Lieve lezers,  Door het noodweer helemaal niet meer eraan toe gekomen om een wekelijkse update te schrijven. Maar hier zijn we dan weer!  Vrijdag 9 juli weer in de PET-scan gegaan om te kijken hoe de laatste chemo zijn werk heeft gedaan. En zoals verwacht was dit uitstekend!! Woensdag 14 juli kreeg ik dit goede nieuws te horen. De chemo heeft voldoende schade aangericht en de arts vertelde dat er geen activiteit meer zichtbaar is! Mijn kameraden daar in mijn oksel zijn zo goed als dood nu! Hatsaaa!! En terwijl ik aan het nagenieten was van dit goede nieuws en lekker met familie was aan het eten ging het in Zuid-Limburg gigantisch mis. De rampberichten en verhalen hierover heeft iedereen vast al gezien en zijn ondertussen op ieder media platform leesbaar. Ook het huisje van mijn moeder lag in het rampgebied van Valkenburg en had helaas flinke schade opgelopen. Gelukkig mogen we blij zijn met hoe het is afgelopen want als ik die verhalen lees en zie van Duitsland en België besef ik toch

 Lieve lieve lezers,  Zoals beloofd iedere vrijdag vanaf nu een nieuwe blog! So here I am!  Deze week een drukke week gehad met veel afspraken en bezoekjes. Een daarvan was bij mijn arts die gaat over de nierziektes. En ik kan jullie met een gerust hart vertellen dat het goed gaat! Eindelijk is mijn albumine (eiwitgehalte in het bloed) weer terug op een normaal niveau en ik hou geen vocht meer vast! Daarom dus ook dat ik na dat gesprek ben mogen stoppen met mijn plas medicatie. Heel blij mee want nu hoef ik dagelijks nog maar een klein aantal van 8 pillen te slikken. ;)  Verder erg moeten lachen om het feit dat veel artsen dus een scorebord bijhouden met uitschietende waardes. En met een rare trots kan ik zeggen dat mijn waardes wel bovenaan op het scorebord van de Nefrologen in Maastricht is komen te staan. Toch nog iets bereikt in mijn leven hahah.  Ook is het vandaag een speciale dag. Want precies 2 maanden geleden ben ik begonnen met deze blog! 👋 Wat een gekke ervaring is het alle

 Lieve lieve iedereen!  Schrik niet! Maar het is al een enige tijd geleden dat ik een blog heb gepost. Dit komt omdat ik wat slecht nieuws vanuit andere hoeken te verwerken had. Heeft niks met mijzelf te maken maar had even geen zin om iets te posten. Daarnaast is de man met de hamer ook langsgekomen en slaap ik enorm veel op een dag. Een grote panda beer ben ik hahah eten slapen eten slapen... Zoals summo worstelaars dat doen.  Verder gaat het gelukkig met vallen en opstaan naar omstandigheden goed! Zitten nu op 4/8 van alle chemo sessies, halverwege dus!! YASS! Heb wel deze keer wat meer last van kokhals neigingen maar nog niet hoeven overgeven. Dus ook dat gaat goed, soort van.  Deze vrijdag krijg ik een nieuwe PET-scan om te kijken wat de stand van zaken is en gaan we zien of mijn chemo wat milder kan. Met een beetje geluk mogen we dan de bleomycine weg gaan laten. Dit is een van de vier chemo stoffen en degene waar de meeste mensen veel last van hebben! Mildere kuren lets go!  Ver