1. Het begin van het begin!!

Ja, waar zal ik eens beginnen…

Op de een of andere manier lees jij op dit moment mijn blog. Wie of wat jij voor mij bent weet ik ook niet. Zelf zul je dit natuurlijk het beste kunnen invullen. ; )

In ieder geval heel hartelijk welkom en wie je ook mag zijn het is mij een genoegen!!

Daar gaan we! 

Grappig genoeg werd mij laatst aan het begin van mijn stage periode gevraagd om een zogenaamd voorstelstukje te schrijven. Nooit op dat moment gedacht dat ik datzelfde op een blog zou gaan doen een kleine 3 maanden verder haha. Maar om toch een volledig beeld van mijzelf te geven aan iedereen leek het mij wel zo handig om daarmee te beginnen.

Destijds is dit hetgeen dat ik toen heb ingezonden:

“Via deze weg zou ik mijzelf graag even willen voorstellen. Mijn naam is Daan van der Klugt en ik ben 22 jaar jong. Als 3^de jaars student Bouwkunde aan de Hogeschool Zuyd te Heerlen zal ik tot aan de zomervakantie stage komen lopen bij Smeets Bouw. Dit doe ik ondertussen al sinds februari bij de werkvoorbereiders in Maastricht.

Kort over mijzelf: samen met mijn lieve kat Oreo woon ik in de mooiste stad van het zuiden, namelijk Maastricht! Graag maak ik mooie reizen, foto’s, wandelingen of fietstochten op de mountainbike. Ook kook ik graag en hou ik van een drankje op gepaste afstand ;)”

Lekker kort en lekker krachtig verwoord dus. Een jongen die in de bloei van zijn leven staat en ontzettend veel zin heeft in de toekomst en wat komen gaat!! Genieten!

Maar dan komen we op het feit waarom ik dit blog ben begonnen…

Want afgelopen vrijdagmiddag 7 mei 2021 is mijn leven volledig op de kop geslagen. Gedurende mijn tweede ziekenhuis opname in een maand tijd werd mij gevraagd of ik mijn moeder wilde bellen. Het was zover, er ging een slecht nieuws gesprek plaatsvinden.

Die middag werd mij dus verteld dat ik kanker heb.

Prima kut ja! Nee heb je, kanker kun je krijgen! Pfoe!

Kort nog over het eerdere verhaal hoe ik eigenlijk in deze situatie terecht ben gekomen.

Vorige week vrijdag voor de tweede keer dus opgenomen in het ziekenhuis met wat eerst leek op een zeldzaam nier syndroom genaamd het nefrotisch syndroom. De minimal change variant die ik heb was goed te behandelen met pillen en ook hier hadden we een positief vooruitzicht op. Tot dat de medicatie niet helemaal lekker aansloeg en ik dus weer opgenomen werd.

Toch voelde ik me niet helemaal lekker rondom de hele situatie en het klopte niet. Iets knaagde aan mijn lijf dat er meer aan de hand was. In overleg met de professor Nefroloog van de afdeling hebben we zondag 2 mei 2021 besloten om verder op onderzoek uit te gaan.

Wat een legende is die man! Mocht u dit per toeval lezen haha ik heb u vanochtend erg bedankt voor de diagnose!! Zieke baas! Blij dat we samen even iets verder zijn gaan kijken dan onze neus lang is haha. Maar natuurlijk wil ik niemand te kort doen want alle artsen, verpleegkundige en iedereen hier zijn schatjes <3!

Goed klaar met die sentimentele onzin, verder met het verhaal!

Op de tweede CT-scan bleek toen dus dat er inderdaad verstopte lymfeklieren zaten bij mijn linker oksel. Iets dat op de eerste scan ook al te zien was maar op dat moment niet zorgwekkend zou zijn. 

Toen ging het heel snel allemaal. Er werd gesproken om deze operationeel te verwijderen en twee dagen erna ging ik al onder het mes. Hoppa! Vlammen!

Tijdens de operatie is toen inderdaad gebleken dat dit tumoren waren en is er eentje van 4,7 cm operationeel verwijderd. Of dit groot of klein is geen idee. Het zal wel haha! Verder onderzoek naar deze biopsie gaf dus helaas aan dat ik lymfeklierkanker heb... Hodgkinlymfoom noemen ze deze kameraad van me.

Om even duidelijk te maken wat dit dan inhoudt heb ik een klein citaat gepikt van de site kanker.nl: ‘’Hodgkinlymfoom is een vorm van kanker van het lymfestelsel (lymfeklierkanker). De ziekte is genoemd naar de arts Thomas Hodgkin die de ziekte in de negentiende eeuw voor het eerst beschreef. Lymfoom betekent gezwel van een lymfeklier.’’

Nou dat hadden we even niet zien aankomen zeg haha. Die kan ik in mijn zak steken! Potverdeurrie zak je toch even finaal door het slijk. Maar goed het verhaal krijgt nog een positieve draai.

Gelukkig is het in stadium 1 blijkt uit een verdere PET-scan en dus geen uitzaaiingen in mijn lijf naast wat tumoren bij mijn linker oksel. Zijn er dus op tijd bij allemaal!! 

Vooruitzicht is dat het met 2 chemotherapieën in combinatie met bestraling te bestrijden zal zijn.  

De nierziekte is denken ze een bijgevolg van die kanker en zal dan ook als het goed is weg moeten zijn. Achja zorg voor later. Eerst maar eens die kanker verslaan joejoe!! 

Bits verhaal allemaal maar heb het ondertussen een plekje kunnen gegeven. Het is goed te bestrijden en de genezingskans (lees: complete genezing met hoogstwaarschijnlijk geen terugvallen) is 90%!!! Een heel mooi vooruitzicht en ik heb mijn hoop volledig daarop gevestigd.

Mocht je na al dit gezeik nog altijd aan het lezen zijn, bedankt! Het is je gelukt om bij het einde van mijn allereerste blog ooit te komen! Wat een spannend moment haha!

De komende tijd zal ik hier mijn achtbaanritje gaan beschrijven en het doet me goed om wat woordjes op te schrijven. Wees vrij om mijn verhaal te lezen en wie weet kan ik nog mensen inspireren ook haha. Daan de schrijver! Wie had dat gedacht!

Het gaat me goed mensen!

Heel veel liefs,

Daan van der Klugt

P.S. Dit bericht is niet gesponsord door Pockies. Maar deze djellaba is wel echt rete chill hahah

Met pijn in het hart zou ik toch willen verzoeken om de vele appjes en telefoontjes achterwege te laten de komende tijd. Dit kost mij toch veel energie om dit allemaal bij te houden en wil niemand benadelen hierin! Mocht het echt zo zijn ontvang ik wel graag kaartjes ;) Voorlopig lig ik op afdeling A5 kamer nummer 28.2 van het MUMC te Maastricht.