2.4. MEDEDELING

Beste iedereen,

Gister was een ontzettend rare achtbaan rit in het universum. De chemokuur begon allemaal flink gek te doen in mijn lijf en ik was niet te houden. Psychedelische ruimtevaart geboekt op een kamertje met uitzicht dat te vergelijken is met Alcatraz en met rare futuristische belichting. Het is althans echt rotzooi die chemokuur.

Zoals ik al aangaf moet ik opletten dat ik naast mijn fysieke gesteldheid ook mentaal mezelf niet kapot ben aan het maken. Hoef echt niet te hebben dat ik straks met nog meer gezelligheid bij GGZ in een instelling kom te zitten. Want man wat is Jack, mijn nieuwe buurman, zich aan me aan het irriteren haha.

Als een echte opgefokte stuiterbal heb ik gister gelukkig wel mijn rust weder kunnen vinden. Samen met mam rustig gepraat en helemaal tot rust gekomen. Telefoon en laptop een paar uurtjes niet aangeraakt en de radio op de achtergrond aan. En rust……

In al deze chaos ben ik een totale control freak geworden en met al mijn trekjes weet ik precies wat er gaande is. Twee dagen geleden gaf ik dus al aan dat ik ontzettend last heb van mijn gewrichten in handen. Wat naar is dat als je spieren om de minuut samen trekken mensen!! Mijn zusje vond het ook erg eng uitzien tijdens ons whatsapp belletje haha.

Vandaag dus bloed geprikt en jawel hoor zie je wel. Kon het onze Sjoerd zo vertellen mijn kalium is weer gezakt. Gelukkig met de, grappig ogende oranje, tabletjes ervoor gestart en heb wat extra tips gekregen. Tomaatjes, banaan, yoghurt en de meest pure chocolade op de markt gaan me helpen met dat kalium tekort. Thanks Cindy? Was het Cindy? Ik weet het al niet meer… En die top moeder van mij heeft het allemaal al meegenomen voor me!

Verder is het nu 15 mei en het is 6 uur in de ochtend. Ondanks alles heb ik wel erg lekker geslapen. En dat voor de eerste nacht zonder langwerkende morfine pillen! Gaat de goede kant op! Pijnscore schommelend tussen 1,2,3 yes!

Vanaf nu heb ik het besluit genomen om deze korte updates te laten en het verhaal gewoon te vervolgen op chronologische volgorde op mijn blog. Anders krijgt die onderliggende OCD kikker van mij het niet voor elkaar.

Over hoe ik mij voel op dit soort dagen zullen jullie dus nog moeten lezen…. Maar ik kan kort zeggen ik voel me gek vandaag. Buikje rommelt, hoofdpijn, uitgedroogd gevoel en ondanks de vele mondspoeling brand mijn mond. Waardoor dit allemaal komt gaan jullie dan nog leren in de komende blogs. En ik zal zorgen dat mijn dagen in het kladblok komen te staan.

Eerst zal ik jullie kennis laten maken met het nefrotisch syndroom. Hoofdstuk 3 zal dit worden! Wow! Het boek begint echt vorm te krijgen.

Hierover heb ik al heel wat regels op papier staan maar ik heb erg veel te schrijven hierover. 1000 woorden zijn opeens helemaal niks meer. Heb nog nooit zo makkelijk een hele pagina uitgetypt op microsoft WORD kan ik jullie vertellen. Komt die blinde type cursus van Squla toch nog ergens van pas hahah.

Ook ben ik van plan om het ontzettend uitgebreid te doen qua medicatie en alle mogelijke bijwerkingen. Zelf heb ik hier heel veel van opgestoken en vond het handig om online van alles te vinden. Maar verschillende rampverhalen die je dan leest in de facebook groepen voor bijvoorbeeld het Nefrotisch Syndroom zijn niet echt motiverend. Iris mijn nieuwe penvriendin maakte me daarop attent namelijk!! Dat het lastig is om motivatie te vinden in alle horrorverhaaltjes van die 50 plussers.

Natuurlijk is het heel spijtig om al deze klote verhalen te horen en te lezen. En wat leef ik met jullie mee dames en heren. Maar eerlijk gezegd wil ik het zoals ik ben gewoon luchtig houden! En ik hoop op deze manier mensen, die zulk soort achtbanen gaan berijden, te kunnen helpen.

En de rest van de mensen mogen dit soort ongein gewoon laten varen. Die keuze is aan jullie! Sluit het boek als het niet meer leuk is en ga iets leuks doen! En de rest die mee willen rijden op dit gekke verhaal, lees vooral lekker door! EN EN dan hoop ik dat jullie er veel van leren 😉

Dan zal ik een steuntje in de rug geven en het volledig uitleggen als de jonge knakker die niet bang te maken is! Iris ik wacht nog op jou verhaal en hoop jou te kunnen steunen zoals we afgesproken hadden!! Net als mijn andere vrienden en vriendinnen als Fenna, Wisse, Veerle en ouders van kinderen op de fora! Samen zijn we sterker en dit is wat ons menselijk maakt!!!!  

Het gaat jullie goed! En mij hopelijk ook!

Beetje angstig sluit ik bij deze het bericht af en de tijd zal het leren.

Vandaag is de dag dat het plezier gaat omslaan volgens de verplegers en is maar hopen op een voorspoedig en makkelijk herstel!

Sterk zijn nu!!

DUIZEND MAAL DANK MENSEN!!!!!!

Jullie zijn nog niet van mij af!

Daan van der Klugt, jullie maatje!

 

P.S. met een beetje geluk mag ik vanaf maandag het poli klinische traject gaan bewandelen. Dit betekent dat ik dan met ontslag mag uit het ziekenhuis. Volg mijn insta verhaal om te zien of dit daadwerkelijk zal gaan gebeuren! Spannend!

P.P.S. En vergeet niet een kaartje en sticker op te halen bij de algemene info balie van het MUMC! Mochten jullie in de buurt zijn! Levering zal zijn op 19-5-2021. Vanaf 20-5-2021 zijn ze dus af te halen! Spread the love! 

P.P.P.S. Ben blij dat mijn verzoekjes worden gehoord om niet al te veel contact te zoeken. De mensen die mij kunnen appen weten dit goed van zichzelf en jullie weten dat ik probeer met iedereen contact te houden! Maar mocht ik langere tijden niet reageren dan weten jullie dat lieverds!